T34 Calliope – amerykańska wyrzutnia rakietowa montowana na wieży czołgu M4 Sherman podczas II wojny światowej.
Wyrzutnia składała się z 60 rur i wystrzeliwała rakiety M8 kalibru 114,3 mm (4,6 cala). Cała konstrukcja prowadnic wykonana była ze sklejki, gdyż była to konstrukcja jednorazowa – po wystrzeleniu wszystkich rakiet, była odrzucana i ulegała zazwyczaj zniszczeniu.
Zaletą wyrzutni była duża liczba wystrzeliwanych pocisków, znacznie większa niż w przypadku niemieckich Nebelwerferów czy radzieckich Katiusz.
Wadą była mniejsza efektywność rakiet i fakt, że wyrzutnia była zawieszona nisko nad wieżą, a więc utrudniała ewakuację w razie trafienia (w przypadku oberwania się wyrzutni mogła ją nawet uniemożliwić).
T34 Calliope została opracowana w 1943 roku, wyprodukowano około 200 sztuk i w niewielkich ilościach używana była w różnych jednostkach pancernych United States Army w latach 1944–1945, między innymi w amerykańskiej 2 Dywizji Pancernej we Francji.
Wyrzutnia składała się z 60 rur i wystrzeliwała rakiety M8 kalibru 114,3 mm (4,6 cala). Cała konstrukcja prowadnic wykonana była ze sklejki, gdyż była to konstrukcja jednorazowa – po wystrzeleniu wszystkich rakiet, była odrzucana i ulegała zazwyczaj zniszczeniu.
Zaletą wyrzutni była duża liczba wystrzeliwanych pocisków, znacznie większa niż w przypadku niemieckich Nebelwerferów czy radzieckich Katiusz.
Wadą była mniejsza efektywność rakiet i fakt, że wyrzutnia była zawieszona nisko nad wieżą, a więc utrudniała ewakuację w razie trafienia (w przypadku oberwania się wyrzutni mogła ją nawet uniemożliwić).
T34 Calliope została opracowana w 1943 roku, wyprodukowano około 200 sztuk i w niewielkich ilościach używana była w różnych jednostkach pancernych United States Army w latach 1944–1945, między innymi w amerykańskiej 2 Dywizji Pancernej we Francji.
Komentarze
Prześlij komentarz